Czy są na sali logopedzi? Wątek powstał z myślą o wszystkich tych, którzy chcą/muszą poprawić swoją wymowę. Nie chodzi mi o zastępowanie wizyty u specjalisty, ale o takie kółko wsparcia dla tych, którzy chcą mówić lepiej/ wyraźniej i bardziej pro 😉 Przeszukałam internet w poszukiwaniu ćwiczeń, ale większość z nich jest skierowana do dzieci- ja poszukuję czegoś dla dorosłych. A może wśród nas są Ci, którym udało się pokonać jakieś problemy z wymową. Może podpowiecie na co zwracać uwagę, na czym się skupiac i jak wygląda taka droga przez artykulacyjną mękę 🙂
ash, cieszę się, że trafiłam w Twój gust wątkowy 😁 Możesz polecić jakieś książki, artykuły, czy coś pomocnego- szczególnie w kwestii szczelinówek i zbyt szybkiej/ chaotycznej wymowy?
Edit: U nas na polonie jest logopedia, ale nikogo tam nie znam i w ogóle nie mam tymi ludźmi kontaktu.
"Usuwamy wady wymowy głoski szczelinowe i zwarto-szczelinowe-Poradnik dla logopedów, nauczycieli i rodziców" Jolanta Falanta-Kozłowska.
Z głoskami szczelinowymi ( s, z, sz, ż, ś, ź) u dzieci nie jest łatwo. Podeślę Ci kilka cwiczeń na te głoski.
Z chaotycznym i szybkim czytaniem poradzisz sobie czytając "łamańce językowe". 1. A propos de facto z punktu widzenia po linii prostej, ponieważ poniekąd, iż przejściowe kataklizmy wpływają hiperbolicznie na kompleks zjawisk organicznych w tym organizmie, a biofizyka i biochemia nie ma żadnego wpływu na owe zjawiska więc... (i tu przedstawiamy nasz problem). 2. A cóż, że cesarz ze Szwecji? 3. Biorąc pod uwagę wizualny aspekt tego zagadnienia, jest ono zbyt specyficzne w swojej strukturze obiektywnej, i wobec tego w ramach szowinizmu i abstrakcjonizmu absolutnie nie wchodzi w rachubę. No bo jeżeli ktoś komuś coś, a nikt nikomu nic, to po cóż i na cóż. A co się tyczy względem tego to i owszem, gdyż z punktu patrzenia na punkt widzenia, kwintesencja omawianego zagadnienia jest nam bardzo dobrze znana. Lecz jeśli o mnie chodzi, to nie wiem, o co chodzi. 4. Bzyczy bzyg znad Bzury zbzikowane bzdury, bzyczy bzdury, bzdurstwa bzdurzy i nad Bzurą w bzach bajdurzy, bzyczy bzdury, bzdurnie bzyka, bo zbzikował i ma bzika! 5. Było sobie trzech Japońców: Jachce, Jachce Drachce, Jachce Drachce Drachcedroni. Były sobie trzy Japonki: Cepka, Cepka Drepka, Cepka Drepka Rompomponi. Poznali się: Jachce z Cepką, Jachce Drachce z Cepką Drepką, Jachce Drachce Drachcedroni z Cepką Drepką Rompomponi. Pokochali i pobrali się: Jachce z Cepką, Jachce Drachce z Cepką Drepką, Jachce Drachce Drachcedroni z Cepką Drepką Rompomponi. Mieli dzieci: Jachce z Cepką mieli Szacha, Jachce Drachce z Cepką Drepką mieli Szacha Szarszaracha, Jachce Drachce Drachcedroni z Cepką Drepką Rompomponi mieli Szacha Szarszaracha Fudżi Fajkę. Kto powtórzy całą bajkę? Byli żyli trzej Japonii: Jach, Jachcendrach, Jachcendrachcendroni Były żyły trzy Japonki: Sipi, Sipidripi, Sipidripilampoponi Ożenili się: Jach-sipi, Jachcendrach-Sipidripi, Jachcendrachcendroni-Sipidripilampomponi Jach miał córkę Szach, Jachcendrach miał córkę Szachszarach, Jachcendrachcendroni miał córkę Szachszarachszaroni Fudżi Fajkę. Kto powtórzy całą bajkę? 6. Bezczeszczenie cietrzewia cieszy moje czcze trzewia. 7. Baba bada baobaby. Baba dba o oba baobaby. 8. Blichtr trwa. 9. Boa ma omamy, a emu nie ma.
i tak dalej [[a]]http://pl.wikiquote.org/wiki/%C5%81ama%C5%84ce_j%C4%99zykowe[[a]]
fruity_jelly, oni trzymają ten korek w zębak, czy w ustach, czy gdzie oni go trzymają. Też słyszałam i tym sposobie, ale jakoś nie umiem tego sobie wyobrazić.
To ja też mam Pytanie do specjalisty. Mój synek rok i 4 miesiące nie mówi. Poza okazjonalnym be - na kosz na śmieci yy ze wskazaniem palcem /znaczy to daj/ i y y z machaniem głową na nie . Nauczył się jeszcze pffff że tak koniki parskają i brrr brrr że traktor jeździ. Czy już mam sie martwić ?? Rozumie wszystko co się do niego mówi czasami aż za dużo /hihihihi/ Po prostu nie chce wydawać dźwięków. Czy jakoś go zachęcać czy ignorować czy jakieś machanie jęzorem czy inne wydawanie dźwięków przykładowych pomoże ?? Dodam że w piaskownicy jak jest z innymi dziećmi i one krzyczą i mówią jest bardzo zdziwiony że one umieją - przynajmniej tak to wygląda.
Balonik - nadymanie policzków, usta ściągnięte (dla urozmaicenia bawimy się w baloniki, które "pękają" przekłute palcami ). Całuski - usta układamy w "ciup" i cmokamy posyłając do siebie buziaki. Niejadek - usta wciągamy w głąb jamy ustnej. Zmęczony konik - parskanie wargami. Podwieczorek pieska - chwytanie ustami drobnych cukierków, chrupek, kawałków skórki chleba, itp. Kto silniejszy? - napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę. Uwaga - dajmy dziecku szansę wygrania zawodów. Rybka - powolne otwieranie i zamykanie warg tworzących kształt koła, zęby "zamknięte" Świnka - wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki. Wąsy - wysuwanie warg jak przy wymawianiu u, położenie na górnej wardze słomki lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania. Drzwi do domu - buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają. Straż pożarna - wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e o, i u, a u Suszarka - utrzymywanie przy pomocy warg słomki, wciąganie powietrza nosem, wydychanie przez słomkę na dłoń (odczuwanie ciepłego powietrza). Pojazdy - naśladowanie poprzez wibrację warg warkotu motoru, helikoptera.itp.
Ćwiczenia usprawniające język (pionizacja)
Dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je "zaczarowanym miejscem", "parkingiem" itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię. Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych, cukierków halls (z wgłębieniem w środku) itp. Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach. Konik jedzie na przejażdżkę - naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania. Winda - otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą - raz do góry, raz do dołu. Karuzela - dzieci bardzo lubiš kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę. Chomik - wypycha policzki jedzeniem, a ty pokaż jak można wypchnąć policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony. Malarz - maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła. Młotek - wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa. Żyrafa - ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj wyciągnąć język do góry, najdalej jak potrafisz. Słoń - ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.
Ćwiczenia żuchwy
Zamykanie i otwieranie domku - szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski a, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom. Grzebień - wysuwnie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze. Cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie. Krowa - naśladowanie przeżuwania. Guma do żucia - żucie gumy lub naśladowanie.
Ćwiczenia podniebienia miękkiego
Zmęczony piesek - język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami. Chory krasnoludek - kaszlenie z językiem wysuniętym z ust. Balonik - nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem. Biedronka, parasol, sukienka itp. - przysysanie kolorowych kółeczek poprzez wciąganie powietrza przez rurkę i przenoszenie na obrazek biedronki... Śpioch - chrapanie na wdechu i wydechu.
Kukułka i kurka - wymawianie sylab:
ku - ko, ku -ko,
uku - oko, uku - oko,
kuku - koko, kuku - koko.
edit: Radeczek, ja specjalistą jeszcze nie jestem, ale spróbuję Ci pomóc.
Rozwój mowy dziecka jest podzielony na etapy. Trzecia faza okresu melodii pojawiająca się około 10 miesiąca życia to echolalia. W okresie tym dziecko przejawia tendencję do powtarzania własnych i zasłyszanych słów, które doskonali metodą prób i błędów. Kojarzenie wielokrotnie powtarzanych dźwięków ze wskazywaniem odpowiedniej osoby lub przedmiotu prowadzi do wypowiadania ze zrozumieniem pierwszych słów: mama, tata, baba, lala. Umiejętność tą zdobywa dziecko około 1 roku życia. W słowniku dziecka możemy już zaobserwować samogłoski a, o, u, e, y, i oraz spółgłoski m., p, b, t, d. Około 12 miesiąca życia dziecko zaczyna rozumieć, co do niego mówimy, reaguje na swoje imię, jest w stanie zrozumieć więcej niż samo potrafi powiedzieć. Pojawiają się pierwsze wyrazy wypowiadane ze zrozumieniem. Pojawiają się też onomatopeje, np. mu, chał-chał, miał, itp. Pojawiają się wyrazy takie jak: mama, tata, papa, papu. Dziecko początkowo upraszcza budowę słów wymawiając pierwszą sylabę lub końcówkę wyrazu, np. miś-mi, daj-da, jeszcze-eszcze, zabacz-ać. Między 14-15 miesiącem życia dziecka, następuje rozkwit wymawianych przez dziecko pojedynczych wyrazów. Jest to spowodowane burzliwym rozwojem ruchowym, jak i umysłowym dziecka. Dziecko zaczyna chodzić, następuje rozwój spostrzegania i pamięci dziecka, a także intensywne poznawanie otaczającego świata i nazywanie przez dziecko interesujących go przedmiotów, a także odgrywanie ich cech.
Powinnaś skonsultować się z logopedą, bo opóźniony rozwój mowy bardzo wpływa na dalszy rozwój, a później i edukację. Sama możesz wspomagać przede wszystkim mówiąc do maluszka jak najczęściej, stosując tzw. kąpiel słowną. Wykorzystujemy do tego codzienną aktywność. Wykonując daną czynność, opowiadamy o niej, np. „Robię zupę, obieram marchewkę. Popatrz, marchewka jest twarda i pomarańczowa. Dotknij – prawda, że twarda?”. Komentujmy możliwie często to, co sami robimy i co robi dziecko. Mówmy do naszego dziecka wyraźnie i powoli, by wszystkie wypowiadane przez nas słowa były czytelne. Unikamy zdrobnień, opisujemy czynności. Starajmy się wyróżniać – gestem, intonacją – nazwy w wypowiedziach. Czytaj dziecku książeczki, nazywajmy to, co widzimy na ilustracjach. Sprawdzajmy, czy rozumie wszystkie wyrazy, zadając mu pytania i ewentualnie podpowiadając odpowiedzi. Możemy naprowadzić dziecko na właściwe słowo, pokazując coś na obrazku, mówiąc początek wyrazu Śpiewaj, powtarzaj wierszyki, wyliczanki. Do codziennych zajęć włącz zabawy ruchowe, najlepiej przy muzyce, piosenkach – świetnie sprawdzają się tu piosenki, podczas śpiewania których pokazujemy części ciała. Ćwicz z dzieckiem narządy mowy w formie zabawy – „gimnastyka buzi i języka”. Sprawne funkcjonowanie narządów mowy to warunek prawidłowego wymawiania wszystkich głosek. Niektóre dzieci wymawiają głoski niedbale, przy jak najmniejszym wysiłku mięśni narządów mowy. Nieprawidłowości tego rodzaju nie wynikają z wad wymowy i nie wymagają pomocy specjalisty. Wystarczą codzienne parominutowe ćwiczenia wyrazistości mowy oraz gimnastyka narządów artykulacyjnych Czynność mowy jest nierozerwalnie związana z oddychaniem, a prawidłowe oddychanie jest fundamentem dobrej mowy – stosujmy ćwiczenia oddechowe, dmuchajmy, chuchajmy Pozwól dziecku na osłuchanie się z poprawnym brzmieniem głosek, których ono jeszcze nie wymawia, wykorzystując w tym celu książeczki, obrazki, opowiadania, gry. Bardzo ważnym czynnikiem, mogącym dość szybko przyspieszyć rozwój mowy naszej pociechy, jest kontakt z rówieśnikami. Warto zapisać malca do przedszkola lub zadbać o to, by dużo przebywał w towarzystwie innych dzieci – na placu zabaw, w klubiku dziecięcym, w czasie wizyt u znajomych
Przypadkiem trafiłam na wątek. Mój problem polega na nieumiejętności wypowiedzenia poprawnie literki "r". Sama w sobie jakoś wychodzi, w zdaniu w ogóle nie słychać, że coś wymawiam nie tak, trzeba się mocno skupić. Problem pojawia się gdzie indziej. Nie potrafię powiedzieć słynnego "Prrrrrrrrrrrr", w ogóle nie jestem w stanie tego wypowiedzieć. Powiem "Pr" z czego "r" jest już że tak powiem miękkie (słychać, wtedy, że wymawiam je niepoprawnie). Podobno można to "wyleczyć" pozbyć się tej wady. Gdzieś w necie widziałam specjalne wiatraczki pomagające drgać językowi(?). Znajoma miała podoba wadę wymowy, jednak poradziła sobie z tym z czasem. Ja nie potrafię, a super młoda już nie jestem. Ash, jakiś pomysł? :p Jeśli okaże się, że nie obędzie się bez wizyty to przejdę się do lekarza.
Ja tez nie umiem mówić prrrr. R wymawiam lekko z francuska 😉, sz, cz i ż wymawiam śmiesznie, robiąc przy tym dziwne manewry ustami (coś na kształt ruchomego pyszczka). Da się to poprawic w wieku 30 lat??
Ja też się przyłączam do osób majacych z wypowiedzeniem "r" 😀 Tylko, że ja mam tak, że w ogóle nie potrafię wypowiedzieć poprawnie tej spółgłoski i zamiast "r" to wymawiam coś na kształt "ł". Jak byłam dzieckiem, to chodziłam do logopedy (miałam kilka podejść), lecz nie potrafiłam podejść do tego poważnie i nie wykonywałam zadanych ćwiczeń. Mam już 20 lat i zdaję sobie sprawę, że może być bardzo ciężko z wyplenieniem tego, ale chciałabym to poprawić na tyle, by druga osoba nie miała problemu ze zrozumieniem, tego co mówię (a nieraz się tak zdarza).
wiadomym jest, że najłatwiej jest korygować wady w wieku młodym (2-10), ale w ostatnim czasie bardzo dużo osób dorosłych (po 30) udaje się do logopedy. Efekty są, trwa to trochę dłużej niż u dzieci, ale da się. Najważniejsze to ćwiczyć również w domu. Najbardziej niepokojącym zjawiskiem jest zniekształcona wymowa głoski r - (rotacyzm lub reranie). Jest to jedna z częstych wad wymowy występująca u dzieci a także u dorosłych. Najczęstszą formą rerania jest reranie języczkowe (uvularne) – w takim przypadku podczas wymowy r drga języczek podniebienia miękkiego , dźwięk jest podobny do r występującego w języku francuskim. Każda wadliwa wymowa r powinna być jak najszybciej korygowana, gdyż może się szybko utrwalić, a wówczas dużo trudniej poradzić sobie z tym problemem.
Bezpośrednią przyczyną rotacyzmu jest niedostateczna sprawność ruchowa czubka języka, który wskutek tego nie wykonuje drobnych, subtelnych ruchów wibracyjnych, koniecznych do wytworzenia prawidłowego r.
Kilka przykładów ćwiczeń, opracowane głównie dla dzieci 🤣
I Ćwiczenia motoryki narządów mowy
Dzień dobry misiu” - zabawa fabularyzowana ćwicząca narządy mowy Miś obudził się wcześnie rano – poprzeciągał się , poziewał. Zrobił poranną gimnastykę – kilka podskoków (unoszenie języka na górny wałek dziąsłowy), kilka wymachów rąk (wypychanie językiem policzków) i pięć okrążeń (w prawo i w lewo) wokół stołu (ruchy okrężne języka w przedsionku jamy ustnej, usta zamknięte). Umył ząbki (oblizywanie czubkiem języka górnych i dolnych zębów po wewnętrznej stronie przy zamkniętych i otwartych ustach). Postanowił policzyć swoje ząbki (dotykanie czubkiem języka każdego zęba na dole i górze). Nagle poczuł wielki głód i usłyszał jak mu burczy w brzuchu (wibrowanie wargami bbb,bbb).To znak, że pora na śniadanie;
Dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je "zaczarowanym miejscem", "parkingiem" itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię;
Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych, cukierków halls (z wgłębieniem w środku) itp;
Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach;
Konik jedzie na przejażdżkę - naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania;
Winda - otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą - raz do góry, raz do dołu;
Malarz - maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła;
Młotek - wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa;
Żyrafa - ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj wyciągnąć język do góry, najdalej jak potrafisz;
Słoń - ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony;
Sklejanie pierogów – nagryzanie brzegów języka zębami (masaż i rozciąganie języka);
Wyżymaczka – przeciskanie języka przez maksymalnie zbliżone do siebie zęby;
Łopatka– wysuwanie szerokiego języka z buzi nie dotykając zębów;
Zdmuchiwanie skrawka papieru umieszczonego na czubku języka;
Cwiczenia jezyka:
• wysuwanie jezyka na zewnatrz jamy ustnej; • dotykanie koncem jezyka nosa i podbródka – na przemian; • poruszanie jezykiem z lewa na prawo, dotykajac czubkiem jezyka katów ust; • dotykanie jezykiem górnych zebów z wewnatrz i z zewnatrz; • oblizywanie jezykiem zebów ruchem okre nym przy zwartych wargach; • lizanie podniebienia przy otwartych ustach; • zlizywanie miodu lub zageszczonego mleka ze spodeczka; • zmienianie układu jezyka z waskiego na szeroki; • dynamizowanie mlaskania i cmokania;
II Ćwiczenia przygotowawcze
Ćwiczenia prowadzimy przy otwartych ustach, gdyż wtedy zmuszamy język do pracy (przy zwartych zębach język pracuje minimalnie)
Trzepanie dywanów – szybkie i kilkukrotne uderzanie językiem o górną wargę wybrzmiewając [ly];
Piosenkarz – śpiewanie różnych melodii na sylabach, poruszając jedynie językiem – nie brodą, przy szeroko otwartych ustach: la, la, la, lo, lo, lo, le, le, le, lu, lu, lu, ly, ly, ly;
Wypowiadanie zbitki sylabowej lalolule najpierw wolno, potem coraz szybciej;
Karabin maszynowy- wielokrotne, energiczne wypowiadanie [ttt], [ddd], [table][tr][td] [tdn] (najpierw wolno, potem coraz szybciej) dotykając czubkiem języka o górny wałek dziąsłowy przy szeroko otwartych ustach, potem sylaby: te, te, te, ty, ty, ty, de, de, de, dy, dy, dy. A następnie zbitki sylabowe: teda – teda, tede – tede, tedo – tedo, tedu – tedu, tedy – tedy;
Suszarka– mocne dmuchanie na czubek języka uniesiony do wałka dziąsłowego, aż do pojawienia się tr,
Mały ptaszek uczy się śpiewać– powtarzanie sylab szeptem, a następnie głośno: la, la, la, trla, lo, lo, lo, trlo, lu, lu, lu, trlu, le, le, le, trle, ly, ly, ly, trly, li, li, li, trli;
III Ćwiczenia wymowy głoski r w sylabach, wyrazach i zdaniach
Wyrazy dźwiękonaśladowcze – naśladowanie odgłosów zaczynając od szeptu: gra na trąbce – tra ta ta, tru tu tu, tre te te, zepsuty karabin maszynowy – tr tr tr, dr dr dr, groźny pies – wrr, wrr, wrr, traktor – tur tur tur, tyr tyr tyr, pyr pyr pyr, fruwające ptaki – fru, fru, fru, ćwierkające wróble – ćwir, ćwir, ćwir, świnka – chrum, chrum, zatrzymanie konia – pr, pr, śpioch – chr, chr, chr, dzwonek – dryń, dryń, szorowanie zębów – szuru, szuru, zapalanie światła – pstryk, pękający balonik – trach, wrona – kra, kra, samochód – brum, brum.
Materiał do ćwiczeń utrwalających prawidłową wymowę r:
Averis
ash
fruity_jelly
Radeczek
liberian_girl
Tristia