Konie achał-tekińskie

A czy Ty inaczej oceniałaś te konie (bo wyżej wyraźnie widać, że jest to ocena - raczej pozytywna) 🙂? I Rozkruszka?
Z tego co wiem żadnego nie widzialaś na żywo.
Sama oceniłaś, że Rozkruszek jest w cieższym typie jak Mahru i Madeshir. Madeshir nie widziałam nigdy, ale przy Mahru regularnie luzakuję. Nawet moim niefachowym okiem widzę, że Rozkruch to "polowa Mahru".
Ja tam oczywiście fachowcem nie jestem, ale Jackowi i jego żonie nie da się tego odmówić i obydwoje moją ocenę potwierdzili.
Oczywiście można by podejrzewać Jacka o stronniczość, ale raz, że kasę za konie ma od dawna na koncie, a dwa - wystarczy ogłoszenie (Jacka na blogu) przeczytać, żeby wiedzieć, że pisze prosto z mostu i wad nie ukrywa nawet przed potencjalnym kupcem, a co mówić jak już "pozamiatane" 🙂.

Nigdzie nie napisałam, że Rozkruszek jest identyczny jak jego siostry, chyba trochę nadinterpretujesz i nie do końca czytasz ze zrozumieniem. 😜

Nigdzie nie napisałam, że napisałaś, że Rozkruszek jest identyczny jak jego siostry - chyba trochę nadinterpretujesz i nie do końca czytasz ze zrozumieniem 😜.
Napisałaś, że 3 na 4 źrebaki Margire są w mocniejszym typie. Przypomnijmy, że Margire dała Madeshir, Mahru, Rozkruszka i Tadzika.

I nie odpowiedziałaś na moje pytanie - czy Ty inaczej oceniałaś konie z tego Czempionatu niż ja? Ja oceniłam na podstawie jednego zdjęcia i zostałam wyśmiana. Czy Ty zrobiłaś to na podstawie więcej zdjęć bądź na żywo?
Poza tym:
W życiu nie widziałam w jednym miejscu tylu koni achał-tekińskich z tak tragicznymi kończynami.
Na jakiejś podstawie to oceniłaś - czyżby też "jednego zdjęcia"?
A ocenianie defektów kończyn na podstawie jednego ujęcia i to w ruchu... 👍

Napisałaś, że 3 na 4 źrebaki Margire są w mocniejszym typie. Przypomnijmy, że Margire dała Madeshir, Mahru, Rozkruszka i Tadzika.
To jest nasza prywatna rozmowa i nie widzę sensu wywlekania tego tutaj. 😉 Owszem, uważam że pierwsza trójka jest w mocniejszym typie niż standardowy obraz konia achał-tekińskiego jaki wszyscy znamy. Natomiast nigdzie nie wspomniałam, że Rozkruszek prezentuje identyczny typ jak jego siostry - one są zdecydowanie cięższe i mniej typowe, o czym Ci pisałam.

I nie odpowiedziałaś na moje pytanie - czy Ty inaczej oceniałaś konie z tego Czempionatu niż ja? Ja oceniłam na podstawie jednego zdjęcia i zostałam wyśmiana. Czy Ty zrobiłaś to na podstawie więcej zdjęć bądź na żywo?

Wyśmiana? 🤔 Chyba jesteś przewrażliwiona... Ja koni nie oceniałam. O kończynach napisałam ogólnie, nie porywam się na diagnozę konkretnych wad. Gdy koń stoi spokojnie i poprawnie na twardym podłożu, to akurat każdy by zauważył krzywe nogi czy każde kopyto inne i takie zdanie mają w tym temacie również fachowcy. Ty zdiagnozowałaś kurzą klatkę i miękką pęcinę, gdzie to pierwsze wygląda zupełnie inaczej, a koń z drugiego zdjęcia jest uchwycony w ruchu. Przykłady tych koni przytoczyłam tylko w odniesieniu do moich osobistych estetycznych upodobań co do urody konia achał-tekińskiego.

Miłego dnia. 💃

Trochę przekręciłaś 😉.
Napisałaś
Ty zdiagnozowałaś
A ja napisałam:
jak dla mnie
oraz
wydaje mi się, że

W końcu odwiedzili nas fotografowie i mam kilka zdjęć 🙂. Co prawda na co dzień fotografują samoloty, ale konie też im wyszły.
Rozkruszek i Tadzik w obiektywie mojego brata:


Klacze i Julian Jacka w obiektywie Ani Grochal, fotografa lotniska Chopina:

Super zdjęcia, tylko czemu tak mało? 🤣

Bo się wolno przesyłają 😁.
Tym razem obydwa autorstwa Ani Grochal.

W końcu udało mi się opisać kolejną linię męską na blogu, więc jeśli ktoś chce dowiedzieć się czegoś o następnym, starym rodzie w rasie achał-tekińskiej, zapraszam do lektury: https://akhaltekes.blogspot.com/2019/07/linia-meska-og-toporbai.html

Pursat super wpis 😀. Ale przyznam, że z wypiekami czytam te, które dotyczą naszych koni - największym szokiem było jak dotarłam do wpisu o Arabie. Tam zamieściłaś jego zdjęcia z młodości - zupełnie inny, całkiem szczupły koń.

A tymczasem dam na zachętę Mirasgula i Mahru - nie tajemnica, że są wystawione na sprzedaż i bratu udało się złapać na zdjęciach tylko te dwa 🙂.

Przynajmniej kilkukrotnie widziałam w wątku dyskusje o tym "do czego ta rasa". W grupie World Akhal-Teke Organization na Facebooku Leonid Babaev stworzył ankietę, pod którą jest spora dyskusja -klik. Grupa jest otwarta, więc wszyscy użytkownicy Facebooka mogą czytać. Nie wiem czy będzie widoczne dla tych, co nie mają (ale czasem jakoś ludzie też dodają - ja nie umiem).
Na pierwszym miejscu w ankiecie są rajdy, na drugim ujeżdżenie.

Do ujeżdżenia, mimo całej mojej miłości do rasy te konie się nie nadają. Chyba, że do amatorskiego ale to wiadomo, można na czymkolwiek jechać.

emptyline Leonid Babaev napisał w tej dyskusji interesujące spostrzeżenie. W moim tłumaczeniu mniej wiecej brzmi tak: "im brzydszy koń, tym więcej ma fanów".
Inna sprawa, że Leonid hoduje konie w Shael. Tam jak już Pursat pisała, próbuje się hodować konie bardziej odpowiadające współczesnemu sportowi.
Żona jkobusa mówiła mi, że inny hodowca (bodaj Klimuk, ale głowy sobie nie dam uciąć) powiedział, że Babaev robi to kosztem np. dobrych nóg u tekinców. W sensie, że konie ze Shael nie mają już tych mocnych stawów co "typowe" tekińce.
Sama nie mam zdania (moje konie mają świetne nogi, więc "nie mój problem"😉, ale w sumie ciekawą sprawę poruszył ten "bodaj Klimuk" 😉.

Są AT chodzące GP, więc to chyba coś więcej niż amatorskie szuranie nogami po czworoboku. Fakt, nigdy selekcji na sport tu nie było, ale co jakiś czas pojawiają się kolejne jednostki. Inna sprawa, że koni tej rasy jest tak mało, a jeszcze mniej ludzi, którzy by się w obrębie rasy zajmowali sportem, że ciężko tu w ogóle podejmować temat...

Co do hodowania konia sportowego kosztem jego zdrowia, to wydaje mi się to niemożliwe, bo gdyby te konie miały słabe nogi, to by zwyczajnie nie wytrzymywały trudów treningów i startów. A praktycznie każdy Shael idący w trening sportowy, w tym sporcie (jaki by to poziom nie był) - funkcjonuje przez długi czas.

Też bodaj Tito Pontecovro w dyskusji napisał, że mało których hodowców stać na inwestowanie w sport. A nie każdy prywatny właściciel chce startować albo ma kasę.
Np. dla mnie wyjazd z końmi na jedne zawody to koszt około 2 tys. (paliwo, boks, wpisowe, nocleg i wyżywienie dla mnie, luzakowanie po znajomości itp.)

Co do sportu - tutaj można by książkę napisać 🙁.

Wyniki z ostatniej niedzieli wyścigowej: http://akhaltekes.blogspot.com/2019/08/piatigorsk-12-dzien-wyscigowy.html


fot. A. Baboev

Ten przystojny młodzieniec wczoraj został derbistą i wygrał ósmy raz w karierze (na osiem startów :emoty327🙂, a to zaledwie jego drugi sezon na torze.

Pursat niesamowity koń 😀. Dawno nie słyszałam o takim przypadku. I piękny jest.

A ja muszę się pochwalić jak zmieniła się Mahru Jacka - jest dopiero półtora tygodnia w treningu (u zawodniczki skoków), karmimy ją i nie przeciążamy. Zdjęcie podglądowe (wieczorem w stajni, komórką), ale się robi piękna klacz 😀.

Trzymam kciuki za postępy w treningu.  😀

Zapraszam także do przeczytania relacji z Czempionatu Rosji, z którą męczyłam się dwa dni. 🤣

http://akhaltekes.blogspot.com/2019/08/xx-czempionat-rosji-koni-acha.html


Na zdjęciu Młodzieżowy Czempion Rosji, og. Kovshutkhan.

fot. A. Avramenko

Pursat szacun za taki wpis i tyle wiedzy 👍. Czytałam jak zwykle z wypiekami 😀.
Konie spisują się wyśmienicie - Mahru zrobiła się lekka, Julian też gubi kilogramy (chociaż wolniej) i zachwyca ruchem i charakterem. Jego praca idzie trochę szybciej, jako że siedział na nim już wcześniej mój mąż. Teraz ładnie zasuwa na lonży - zarówno na wypięciu, jak i pod jeźdźcem, chwyta błyskawicznie i jest skupiony na jeźdźcu. Mahru - z racji, ze nie była dosiadana wcześniej jest pracowana w innym trybie.

No i jedni chcą wygrywac czempionaty, a inni mają inne problemy - odchudzić konia 😁. W końcu zauważyłam, że Rozkruch schudł - nabrał nieco ciałka po kastracji (po zaszyciu miał tuptać stępem, a nie biegać). Jak na tekińca przystało wykorzystuje paszę aż za dobrze, ale chyba Tadzik zrobił za mnie część pracy odchudzającej 😉.

Co tu tak cicho 🙂? Kiedyś tyle było miłośników tych koni, wątek całkiem ładnie się rozwijał.
Ktoś wie co u Melegezel i Sahaba? Z bloga Pursat wynika, że są nadal w Polsce.
A jak w Dziemianach? Jakieś plany sportowe (kiedyś w wątku było, że bodaj Somah startował)? Na ich fp widać, że konie chodzą pod siodłem.

Tymczasem jeszcze wrzucę coś Rozkruszka i Tadzika. Wszystkie zdjęcia autorstwa mojego brata.
Tekińce w natarciu:

Rozkruszek podkasany:

Rozkruszek czasem robi smocze oko:

A, że zazwyczaj ma takie "ludzkie oko", tylko czasem zdarza mu się zrobić taką minę, to kojarzy mi się z tym 😁:

Bardzo ładne zdjęcia. 🙂

Cicho, bo chyba już całkiem nic się nie dzieje w Polsce, jeśli chodzi o tekińce. Ani za bardzo nikt z nimi nic nie robi, ani nie rozmnaża. Trzeba poczekać do przyszłego roku na wyźrebienie Kitri lub kolejne importy, może się doczekamy. 😉

To ja coś powrzucam, bo akurat młode konie ze Stawropolskiego Konzawoda dorobiły się w końcu porządnych zdjęć. Wszystkie przedstawione na poniższych fotografiach pozostają w treningu wyścigowym w Piatigorsku. Na sesję nie załapały się jedynie Melebatyr (Melebaidak - Magriba) oraz Rey (Paikend - Redjeli), a tak możemy zobaczyć całą wyścigową grupę hodowli Alexandra Klimuka.

Dwulatki:


Gaetana 2017 (Yulduzbek - Ganiya)


Gakiya 2017 (Orazserdar - Gitana)


Osnova 2017 (Piastr - Osanka)


Plazma 2017 (Paikend - Paltagul)




Pozitsiya 2017 (Orazserdar - Pallada)


Galun 2017 (Yulduzbek - Gastrol)




Granit 2017 (Melebirgut - Gulshirin)


Karamergen 2017 (Melebirgut - Melina)


Kovshutkhan 2017 (Melebirgut - Kesketli)


Porkhan 2017 (Yulduzbek - Partlama)


Prefekt 2017 (Orazserdar - Persefona)

Trzylatki:


Obereg 2016 (Piastr - Osanka) - 9 startów i 9 zwycięstw,  tym 2x Derby


Pulkhatyn 2016 (Piastr - Preriya)


Tebit 2016 (Melebirgut - Pallada)


Yalkamysh 2016 (Melebaidak - Yazdursun)

Starszaki:


Rarog 2013 (Piastr - Rapsodiya)


Muradbek 2014 (Melebirgut - Persiyanka)

Wszystkie zdjęcia autorstwa niezastąpionego Artura Baboeva.

Patrzę na te zdjęcia i jednak dochodzę do wniosku, że mam konie wow 😜.
A w przyszłym roku też pierwsze starty chcę, żeby rozpoczął Rozkruszek. Mąż ma na ten temat inne zdanie i nie zamierza go "cisnąć" więc zobaczymy. Chociaz i tak mowa o prostych konkurencjach i raczej oswajaniu go z atmosferą.

Ja przeglądam wątek czysto hobbystycznie bo nigdy tekińca na żywo nie widziałam. Natomiast te konie ze zdjęć wyglądają bardzo ładnie. Np Gakiya 2017 chętnie zobaczyłabym pod siodłem. Jestem trochę zdziwiona łatką "do czego te konie" po obejrzeniu tych zdjęć.

Martita Mirasgul Jacka jest w treningu u zawodniczki skoków, która zobaczyła tekinca pierwszy raz jak do niej przyjechały. Jej pierwsza reakcja to było mniej więcej "ale fajnie się rusza, byłby fajny do ujezdzenia".
Ja się na ujezdzeniu nie znam kompletnie, ale moim laickim okiem rusza się fajnie. Na czempionacie Europy jego polbrat dostał bardzo wysoką notę za ruch.

Piękne te konie ! Czy jest jakieś miejsce gdzie można spróbować pojeździć na at ?

Misiu jazdy są prowadzone w dwóch miejscach - Pegaz Dziemiany (wielkopolskie) i u jkobusa (kilka km na południe od Warki). Są tez inne miejsca, ale nie wiem jaki stosunek do jazd mają właściciele.
Ja gorąco polecam żebyś się odezwała do jkobusa - ma konie z najwyższej półki. Chociaż należy mieć na uwadze, że są to klacze w kondycji pastwiskowej, a nie konie w treningu wyścigowym, jak na zdjęciach wstawionych przez Pursat. Ale i tak zachwycają.
Są trzy podstawowe klacze: Osman Guli (dyplom trzeciego stopnia na czempionacie świata), Melesugun (jedno ze wspaniałego połączenia Seraskier-Monnograma, Stawropol) i Margire (matka moich tekińców, która jest córką Malemahmal, klaczy, która gdyby nie złamała kręgosłupa na torze, byłaby nie do kupienia w... Stawropolu, jej ojcem jest Gazanch, wiele lat krył w Stawropolu, a to o czymś świadczy).
Można sobie obejrzeć potomstwo od tych klaczy, po Mirasgulu (którego nie ma na miejscu) - Mirasgul chociaż wyhodowany z Estonii, to jest synem Myrata (po Murgabie, ur. Estonia, ale wyhodowany w Stawropolu) i Guli-Star (rodzice wyhodowani w Komsomol Stud, klasy Elite).

Ja tylko wtrącę, że Pegaz to raczej pomorskie niż wielkopolskie. 🙂

A żeby nie było tak całkiem na pusto, to dorzucam jedno z tegorocznych stawropolskich źrebiąt - ogierek po Karaoglanie i od Ankety. Dla mnie ta główka to mistrzostwo świata, a ojciec jest właśnie specjalistą od takich kształtów. 🙂


fot. S. Subbotina

W końcu Julian i Mahru dorobiły się jako-takich zdjęć, a nie tylko komórką i komórką 😉. A Julian ma nawet filmik ze swoim cudownym ruchem 😁.
Mahru:

Julian:


filmik Juliana:

Od razu inaczej konie prezentują się na bardziej przemyślanych zdjęciach, ale musicie jeszcze zadbać, żeby nie stawały przodami "pod siebie" - poprosić o krok do przodu i będzie lepszy obrazek. 😉

Nasza ulubiona rasa odniosła malutki sukces, bowiem wałach Sapar Kan ukończył 135 cm na czysto, zajmując pierwsze miejsce. 🙂

https://akhaltekes.blogspot.com/2019/09/sapar-kan-i-135-cm-na-czysto.html

Pursat dzięki 😀. Chociaż do ogłoszeń nie ja wybierałam i chyba poszły lepsze 😁. Tu przyznaję wrzuciłam po jednym pozowanym z nich.
No i wykąpane, grzywy ucięte, tło ładne i myślę, że od razu inny odbiór.

Oby więcej takich koni - nie tylko sportowiec, ale też łapie za oko. A w tym linku jest przejazd, a nagłówek sugeruje, że koń jest na sprzedaż. Na innym portalu znalazłam cenę 25 000 EUR+, ale nie wiem czy to nie z czasów, kiedy koń był młodszy.

I mam pytanie do Ciebie do dyskusji z innego wątku ([url=http://re-volta.pl/forum/index.php/topic,46580.msg2885891.html#msg2885891]klik[/url]). Miałaś do czynienia z wyścigowymi tekińcami? Jak to się ma do "szerszej grupy"? Ja co prawda znam tylko jednego tekińca po torach (Margire), ale do ponoszącego świra jej daleeeko. Znam też osobę, która jeżdziła na Słuzewcu (folbluty, araby) i jak folbluty lubi, tak o arabach dobrego zdania nie ma. Wsiadając na Margire mówiła, że fajna odskocznia. Ale to jeden koń i jeden człowiek.