Adopcja konia z Fundacji

Ciężka sprawa, wczoraj przypadkiem natrafiłam na ten program i faktycznie sprawa została przedstawiona tak, jakby to raczej fundacja Pegasus była wszystkiemu winna... z drugiej jednak strony te zdjęcia nie kłamią, a przedstawicielki fundacji wypowiadały się bardzo rzeczowo, mówiły o konkretach, bez mydlenia oczu. No i znowu-kobieta która konia adoptowała także sprawiała wrażenie jakby robiła wszystko dla dobra swoich zwierząt (reszta koni pokazana w materiale wyglądała bardzo dobrze). Sama naprawdę nie wiem co o tym sądzić, faktem jest, że koń wrócił do fundacji w fatalnej kondycji. Pani której go odebrano tłumaczyła, że taka jego uroda- hm... no racja, podobnie jak i u ludzi są osobniki z natury 'szczuplejsze' i te grubsze bez wzgledu na to czym sa karmione, ale fakty mówią same za siebie-taką 'urodą' popisać by się mógł chyba tylko 30letni koń, który od źrebaka harował ciągnąc ciężki wóz.
Ale jak to wygląda w rzeczywistości to się pewnie nie dowiemy 🙄
JARA   Dumny posiadacz Nietzschego
10 lipca 2009 20:58
Gdyby taka była jego uroda to by w Pegasusie też tak wyglądał. A w fundacji ładnie odżywa, nabiera ciała.
A no właśnie... zatem pozostaje pytanie dlaczego u tej kobiety jest tyle zadbanych zwierząt i dlaczego wcześniej nie pojawiały się takie problemy. Ja znam tą sytuację jedynie z telewizji-a o fundacji wiem, że uratowała wiele zwierzaków... no i bądź to człowieku mądry... Czyżby kobieta która adoptowała od Pegasusa tak wiele zwierząt, zajmujaca się nimi od długiego czasu, okazała się jednocześnie tak nieodpowiedzialną? To takie moje gdybanie 🙄
ja tez akurat, zupelnie przypadkiem trafilam na ten reportaz. ja nie twierdze, ze ta osoba jest zla. ale nikt mi nie wmowi, ze kon, ktory je regularnie i jest zadbany tak wygladal. NIE MA TAKIEJ OPCJI!!!!! a jezeli kon chudnie to sie szuka przyczyn, leczy, dobiera pasze itp. czy ktokolwiek z was dopuscilby zeby jego kon tak wygladal??? czy ktokolwiek z was wsiadlby na takiego konia???  ja nie.
JARA   Dumny posiadacz Nietzschego
10 lipca 2009 21:37
Właściciele konia czy osoby jeżdżące nie miały serca czy sumienia kiedy patrzyły na tą skórę i kości ?
Biedny Dago...
trudno sie oprzeć wrażeniu, że obie strony chciały dobrze, co nie zmienia faktu, że koń był w bardzo złej kondycji, pytanie tylko dlaczego i dlaczego akurat ten jeden koń tak wygladał
tyle, że po co to wszystko roztrząsać, Pegasus miał prawo zabrać konia, bo taki jest zapis w umowie adopcyjnej
a nie byłoby tych wszystkich nieporozumień gdyby fundacja kontrolowała warunki i stan konia chociaż od czasu do czasu, co zresztą przyznali, że było ich błędem i dobrze byłoby gdyby wyciągnęli z tego jakąś nauczkę
Nie wiem czy to właściwy wątek ale mam pytanie. Czy adoptując konia trzeba odprowadzić podatek od darowizny?
Raczej nie, ponieważ adoptując konia pozostaje on przez cały czas własnością fundacji.
Jestem w troszkę innej sytuacji. W maju "adoptuje" konia koleżanki i obie zastanawiamy się jak uniknąć kosztów.
Jestem w troszkę innej sytuacji. W maju "adoptuje" konia koleżanki i obie zastanawiamy się jak uniknąć kosztów.


czyli on wciaz bedzie jej własnoscią, skoro go adoptujesz?
czy tylko bedziesz go dzierżawić?
czy będzie Twoją wlasnoscia(umowa kupna sprzedazy, zmiana wpisu w paszporcie)
Koń po kontuzji, idzie do mnie jako towarzystwo i kosiarka. Będzie moją własnością.
to nie jest adopcja. umowa kupna-sprzedaży, umowa moze być za 1 zł, mzoe  byc tez umowa darowizny.
Koń po kontuzji, idzie do mnie jako towarzystwo i kosiarka. Będzie moją własnością.


Podpisujesz z koleżanka umowę darowizny (na pismie) z zastrzeżeniem, że w dniu zawarcia umowy koń przechodzi na Twoją własność (darowizna zostaje wykonana).
W umowie określasz wartość konia. Jeżeli koleżanka nie jest z Tobą spokrewniona, wtedy jesteś zwolniona od podatku od darowizn, jeżeli wartość konia nie przekracza netto 4.902 zł (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

:kwiatek: Dziękuje bardzo.
Przewertowałem cały wątek i mam pytanie czy konie adoptowane można rozmnażać?
Czytałem umowy adopcyjne tam jest zaznaczone ,że przede wszystkim nie można zarobkować i rozmnażać.
Czy trzeba mieć jakieś pozwolenie, układy?
Pozdro.
nie mozna rozmnazac koni fundacyjnych

czasem nie mozna ich tez uzytkowac

generalnie trzeba je wyłacznie utrzymywac  w dobrym zdrowiu i kondycji

chyba ze jest zdrowy, co sie nieczesto zdarza... tyle moich obserwacji
Złota ja to wiem tylko czytając temat znalazłem na pierwszej stronie wpis :

''To może powiem dwa słowa o moich spostrzeżeniach n/t koni adoptowanych za posrednictwem Vivy.
W przypadku klaczy zimnikrwistej, o której wspomniałam wczesniej, założenie było takie, że ma być bardzo łagodna ponieważ styczność z nią będą miały dzieci. I takiego własnie łagodnego konika na targu poszukiwano. Padło na Kaśkę (takie imię tej damy  ponieważ podobno stała spokojnie w kolejce na tira, i ten spokój okazał się w jej przypadku szansą na życie. Pomimo 6 lat, kopyta chyba nigdy niewerkowane. Szwagier sprawdził ją w wozie (była przy tym doswiadczona osoba) - chodzi bardzo grzecznie, nie boi się samochodów. Obecnie zaźrebiona. Zastanawia mnie, dlaczego ktoś ją sprzedał aczkolwiek przypuszczam, ze po prostu była hodowana na mięso bo naprawdę innych przyczyn, ani zdrowotnych ani charakterologicznych nie widzę.''

No i teraz nic nie rozumiem  👀
Pozdro.
        Ja mam dwa konie adoptowane z fundacji.
        Klacz jest wspaniała, takie charaktery rzadko się spotyka - spokój wypisany w oczach. Prawdziwy koń profesor, chodzi na samym kantarku, z wodzami dopiętymi na którekolwiek z kółek. Reaguje na najmniejszy ruch. Boże, jak to się stało, ze ktoś ją oddał/ sprzedał...  Ma ok 18 lat. Nie nadaje się do ciężkiej jazdy ale do lekkich terenów jak najbardziej.
       Drugi koń to kuc roczny, urodzony już w fundacji. Charakter fajny, uległy. Zdrowy.
       Kon adoptowany zawsze pozostanie własnością fundacji, nie można w żaden sposób go użytkować zarobkowo, krępować, wypasać na uwięzi, rozmnażać.
       Wcześniej adoptowałam z tej samej fundacji 12 - letnia folblutkę, wychowankę SK Kozienice. Miałam ja przez ok pół roku. Zdecydowałam się ją "wymienić", bo była dla mnie zbyt elektryczna. Po mnie trafiła do dziewczyny, która jest nią zachwycona. Na wymianę fundacja nie zareagowała w sposób "znudził się konik". Wytłumaczyłam o co chodzi i poczekałam na innego konia. 
       Adopcja konia to bardzo dobry pomysł - zawsze w razie jakiegoś nieszczęścia życiowego itp. można konia oddać z dnia na dzień. F. nas nie oszuka co do stanu zdrowia konia. Maja wiele koni zdrowych, dobrze ułożonych. To, ze konie nie są moja własnością daje mi duży komfort psychiczny - wiem, ze jakby co, duża kontuzja, fundacja pomoże finansowo, mogę je w każdej chwili oddać gdybym np. poważnie zaniemogła. O to jestem spokojna, nie muszę się martwić o to, co by było, gdyby...
      W fundacji, o której piszę są pracownicy bardzo przyjaźni dla adoptujących. Koni mają od groma. Gdybym była bardziej doświadczona w opiece nad końmi to pokusiłabym się o młodszego konia, np. były piękne młode hucuły, haflinger, zdrowiuśkie itd. Nawet ta folblutka. Ale kocham moja babinkę.
     Mówię o fundacji Centaurus.
Napiszesz mi może, co to za xx kobyłkę miałaś? Znajoma ma konia z Centaurusa, właśnie xx, która wróciła z adopcji... Będę wdzięczna (na pw chętnie, żeby ot nie robić) :kwiatek:
Mogę z czystym sumieniem 'polecić'-jeśli stosowne jest użycie takiego słowa-fundacje Centaurus! Jeśli ktoś zastanawia się nad adopcją konia, polecam skontaktowanie się właśnie z nimi. Nie spotkałam się z tak rzeczowa i prężnie działającą organizacją. Jestem, że tak napisze 'świeżo' po dokonaniu adopcji. Również chętnie pomogę 🙂


Chciałam też przedstawić moją świeżo przywiezioną dziewczynke z Fundacji Centaurus 😉
Czuje, że była to najlepsza decyzja w moim życiu.
ja również mam kobyłkę z centaurusa, wziętą na towarzystwo dla wałaszka, ale w pełni użytkową. Mam ją trochę ponad rok, zaliczyłam w tym czasie dwie przeprowadzki, i jak na razie z fundacją jest zero problemów, sama adopcja też przebiegła gładko.  Tak więc polecam. Z tego co widzę na ich stronie to z koni adopcyjnych jest naprawdę co wybierać. Małe, duże, starsze, młodsze - i duża część użytkowa, może nie zaraz do wielkiego sportu ale na rodzinnego konia super. Dla mnie ten układ jest idealny bo mam za darmo fajnego konia, którego zresztą już wcześniej znałam i nie brałam w ciemno, a tak czy inaczej nie planuję jej rozmnażać ani zarabiać na niej (bo tego zabrania umowa adopcyjna).
I też chodzi na samym kantarku a nawet bez ;P

a takie talenta pokazała nam na rozpoczęcie aktualnego sezoznu (kobyłka ma 5 lat i niecałe 2 sezony pod siodłem, nie powiem że regularnie....)
esef co do fundacji zgadzam się w 100%, ludzie są tam cudowni! Chociażby, ja swą panienke pakowałam 2godziny do przyczepy i gdyby nie ludzie z ośrodka i ich cierpliwość chyba opadłabym z sił!
A ja mam trochę pretensji do Cetaurusa.
Dali konia w adopcję bez sprawdzenia warunków, opierając się tylko na opowieściach. Koń ma padok z maszynami rolniczymi, eternitem, 6 na 6m. Boks - 2,5 na 3. Koń od nich miał być zdrowy, dotarł z wrzodami, zgniłymi kopytami i masakrycznie chudy. Fundacja nie interesuje się zwierzakiem. Osoba, do której koń trafił kocha go bardzo mocno, tylko od kilku lat ma przerwę, koń często ma przyjemność stać w stajni, gnój się wywala raz na pół roku, folbluta karmiono 10kg owsa dziennie. Opowiedzieć o moich warunkach też mogę sporo, zwłaszcza, że nikt tego nie sprawdzi. A u mnie konie mają złote podkowy i żłoby 😉

To jest mało fajne, powinni sprawdzić warunki, a nie zadawalać się zdjęciami konia na uwiążie na łące czy na spacerku w lesie.

Ale mój szacunek do fundacji, które adoptują konie, dając radość adoptującym i zmniejszając pogłowie koni, które tylko jadłyby i stały, jest dużo większa niż do fundacji, które kupują odsadka ze Skaryszewa i nie chcą go dać w adopcję, bo on już traumę jedną przeżył (a koń stoi, je, w pełni zdrowy...)
konikikoniczynka to bardzo niepokojace co piszesz, powaznie nowe domy nie sa szczegolowo sprawdzane? Nikt sie nawet nie pofatyguje zeby zobaczyc na zywo warunki? To co to za ratowanie, z deszczu pod rynne?
Sprawa tego konkretnego konia byla juz gdzies zglaszana? Moze by nadac temu wiekszy rozglos to i fundacja sie zainteresuje?

Co do ostatniego akapitu zgadzam sie w 100%.
W tym przypadku nie sprawdzono nic, uwierzono w to, co powiedziała potencjalna adoptująca. Ja tego nie zgłosiłam jeszcze, bo po prstu nie wiem, czy to zrobić. Niby moja koleżanka, wiem, ile ten koń dla niej znaczy. Ale z drugiej strony - szkoda mi konia, bo wiem, że może być lepiej. NIe ma masakry z warunkami, ale może być lepiej (w kwestii standartu, takiego, jaki być powinien). Fundacji pasowało to, że transport opłaciła ona, że za leczenie w 80% zapłaciła ona. Cała reszta nie ma znaczenia. NIe ma znaczenia, że poprzedniego konia jej teściowie wywalili na rzeż, bo się zaźrebić nie dała, a ta, która do nich należy ma taką nadwagę, że przejście na padok (chodzi spętana...) od stajni, 60metrów,  kończy zdyszana, taka zapasiona (2 razy dziennie po 2 wiadra od farby "Śnieżki"😉. A padok ogrodzony drutem kolczastym. Mnie i tak nie słuchają, bo ja się nie znam. Z koni robię sieroty, bo mają diety, derki, ocieplacze. Ja się nie znam. A ta dziewczyna, która klacz wzięła w adopcję się nie odzywa, bo teść w każdej chwili może kazać spadać z koniem za bramę i dla niego przywiązanie jej do bramy lub puszczenie luzem na wieś nie jest problemem.
Nienawidze takiej wiejskiej mentalnosci :/

Uwazam, ze sama nic nie powinnas robic w tej sprawie, bo jesli wyjdzie na jaw, ze to Ty, to raz, ze stracisz kolezanke, dwa, ze jej rodzinka moglaby sie chciec w jakis sposob zemscic, a juz na pewno mialabys tylek obrobiony w calej okolicy😉

Skoro powstala juz taka inicjatywa jak RS, to moze podalabys im adres, opis warunkow, moze udaloby im sie cos zdzialac? Bo ewidentnie wszystkie konie tam potrzebuja pomocy. W cuda nie wierze, ze udaloby sie wyciagnac od nich ta biedna klacz tuczona na rzez, ale moze chociaz temu fundacyjnemu udaloby sie pomoc?

Nie chcę usprawiedliwiać fundacji, ale naprawdę ratują oni mnóstwo koni i chcą wierzyć, że jeśli już ktoś decyduje się na adopcję to jest świadomy w jakich warunkach powinien on żyć i starają się je spełnić. Oczywiście macie racje, w takiej sytuacji, że powinna być zwiększona kontrola warunków życia konia. Ale troche też nie rozumiem...bo skoro wiesz, że koń ma złe warunki to na co czekać? Napisz do fundacji prosząc o sprawdzenie tej sprawy i tyle. Wchodząc na strone fundacji codziennie sa jakies nowinki i co pare dni ratowany jest nowy kon. Fundacja wykupiła juz 450 koni, w tym 200 jest w adopcji. Nawet gdyby się bardzo starali nie są w stanie sprawdzać wszystkich. Skoro ktoś wysyła co miesiąc zdjęcia konia, na których nie ma nic niepokojącego to fundacja nie ma jak się domyśleć że coś jest nie tak. Gdyby mieli sprawdzać wszystkie 200koni to nie starczyłoby im czasu ani funduszy na ratowanie kolejnych zwierząt. Rozmawiałam z osobą z fundacji, która wiozła konia do domu adopcyjnego, ale niestety po zobaczeniu warunków w jakich zwierze miałoby mieszkać, zawrócił i koń wrócił do fundacji. Trzeba wszystkich rozumieć. Co do tego konia o którym pisano powyżej to rozumiem, że ten koń jest ważny dla jej obecnego opiekuna, ale chyba dobro konia jest ważniejsze. Bo zwierze nie jest w stanie sam sobie wybrać 'domu', skazany jest na człowieka....I sama piszesz, że koń w sumie najgorzej nie ma to nie łudźmy sie, ale zawsze lepiej mu będzie tak niż miałby zostac u handlarza...
Wiesz, mnie najbardziej boli, że fundacje, czy TOZy wychodzą z założenia, ze jeśli koń zachudzony nie jest to jest ok. To, ze składa sie z sadła (nie chcę wiedzieć, co będzie, kiedy ta klacz pójdzie do wozu...) to inna sprawa, ważne, że najedzona. Brak podstawy do interwencji. Szlag trafia człowieka, jak na to patrzy. Niby jest rozgraniczenie, ona to nie jej teściowie, ale jest przez nich ograniczona i musi się zgodzić na ich warunki, jeśli chce mieć konia.

Co to jest RS??

szukam_szczescia - nie, nie, i jeszcze raz NIE. Nie ma tu miejsca na "chcą wierzyć". Ja też chcę wierzyć, że ludzie kochają koniki nie robią im krzywdy. Realia są inne. Tu mamy żywe zwierzęta, czujące ból etc - i nie ma miejsca na wiarę, a na realne czyny. Skoro koni mają tak wiele - trzeba mniej kupować. To jest recepta, a wszystkich i tak nie uratują. Ilość czy jakość? Bo ja sądzę, że lepiej mniej, ale w warunkach optymalnych, niż więcej w szajsie, z jakiego wysżły.

Pisać do fundacji? To nie jest takie łatwe. PJak napisałam - to moja dobra znajoma, staram się ją uświadomić, a i fundacja ma to w nosie. Mniej kupować, ale mieć nad nimi kontrolę.

Pewnie, nie ma najgorzej. W końcu jakby wpadła w druty kolczaste to da się zeszyć skórę, jak dostanie ochwatu to też da się wyleczyć, przynajmniej w dużym procencie.

Bredzisz, dziewczyno. Żyjesz w świecie ludzi wierzących, że każdy handlarz to samo zło, konie trzeba kupować od handlarzy za wszelką cenę, a gdzie trafią to już mniejsza z tym.

Ja widzę, ze koń nie ma może źle, ale nie ma warunków sensownych. Ogrodzenie z drutu kolczastego nie jest dla koni, przekarmianie też nie. Zamiast nakupować koni - lepiej mniej, a lepiej. I tak nie uratuje się wszystkich. Zagwarantuj mi, że nie będzie powtórki z rozrywki w przypadku tej klaczy - poprzednia klacz tych ludzi dostała porażenia mięśni i z niewładem jednej strony ciała za łeb wyciągarka ją na platformę na mięso zabrała. Za skórę dostali kasę. Jeżeli ta klacz zachoruje to jakie masz podstawy do sądzenia, ze rolnik wezwie weterynarza, a nie handlarza? Klacz ostatnio kolkowała - fundacja stwierdziła, że dziewczyna da sobie radę, to - cytuję - JEJ KOŃ. Skoro jej koń, to czemu była pretensja, ze sobie chciała przewieźć konia do swojej siostry na weekend? Bo oni nie wiedzą, gdzie koń przebywa? NIecałe dwa dni, 15km dalej. I to nagle jest kłopot, ale już zainteresowanie stanem zdrowia - a po co? W dupie, bo ma to związek z pieniędzmi. O tym, że koń miał mieć 12 lat, a ma koło 5-6 nie wspomnę.
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się