Nic mi nie wychodzi!!! czyli dla "zdołowanych"

Creise ale nie wszędzie są tanie przydomówki, wyobraź sobie kogoś kto wyjeżdża do dużego miasta, nie ma samochodu - zwykle w centrum są drogie pensjonatu, przydomowe stajnie bez super infrastruktury raczej na obrzeżach, często cięzko tam dojechać bez własnego środka transportu. Nie zawsze taka opcja ma sens, ja konia nie mam ale mam 'prawie' swojego, owszem mogłam go zabrać i ciułać na pensjonat pracująć pewnie nie mieć czasu na jazdy, ale został sobie tam gdzie stał zadowolony, a ja mając więcej czasu przyjeżdżam jak mogę w wekendy, święta, wakacje i nie narzekam jesli to opcja póki co tymczasowa.
Gillian   four letter word
22 czerwca 2019 00:58
Nie ogarniam jak to się dzieje, że od listopada byłam na 8 pogrzebach. W tym tygodniu uczestniczyłam w trzech. W marcu umarła moja babcia, w maju koń. Mam wrażenie, że jak chcę pogadać z kimś znajomym to muszę iść na cmentarz... Złapałam tak niemożliwego doła, że no no prostu nie mogę się wygrzebać. Wszystko się krzaczy. Miałam plany startowe ale koń ma rzut COPD i o kant dupy rozbić moje cele sportowe. Rzuciłam pracę na sorze i tego samego dnia dowiedziałam się, że dostaliśmy 500zł podwyżki ale i tak czy siak jestem tak zmęczona i zniechęcona tą pracą, że nie dam rady już dłużej tam przetrwać. Przetrwać, bo tylko tak można nazwać to, co się dzieje. Szkoda, bo to była praca moich marzeń i po 7 latach zabito we mnie jakiekolwiek chęci i emaptię. Wracam więc do klepania słodkiej biedy, nie wiem czy dam radę utrzymać konia w dotychczasowej stajnk, o zawodach mogę raczej zapomnieć... Chciałam pojeździć teraz póki mam hajs ale koń kaszle. Z której strony bym nie miała dupska to co chwilę dostaję kopa. Mam dość.
Gillian  :przytul:
A bo to zawsze jak się coś zaczyna pieprzyć, to idzie seria 🙁
U mnie: październik- ropień na c... - szpital, listopad- w 3 tygodnie rak zabrał mojego raptem 6letniego psa, w grudniu powtórka z ropnia, zabieg w szpitalu, przed samymi świętami znowu szpital, tym razem blok operacyjny... Ponad pół roku wycięte z jeździectwa (bo weź wsiądź, jak c... pochlastana i boli).
Myślałam, że z Nowym Rokiem będzie lepiej, to zmarł mój chrzestny...
Prawo Murphiego?
Matka Natura jest suką...
Gillian życie jest wredne, a Matka Natura jest suką, ale to jakoś tak działa, że zawsze po burzy wychodzi słońce. Dla ciebie też w końcu wyjdzie.
Trzymaj się  :przytul:
Gillian, może czas na reset? Odpoczynek od ludzi (bo praca na SOR to jednak użeranie się z ludźmi). Fajnie jeździsz, masz wyniki, jest lato może wykorzystaj ten czas na przekucie tego na kasę? Pojeździsz inne konie, skoro Twój ma L4, albo komuś pomożesz prowadząc treningi, kasa wpadnie zawsze jakaś.
mils   ig: milen.ju
22 czerwca 2019 12:17
Cień na Śniegu wierzyłam w to, po czym jak myślałam, że zaczyna te słońce wychodzić, to znowu oberwałam po dupie. Sama już w to wierzyć po prostu nie mam siły. Najchętniej wyłączyłabym się z życia na jakiś czas.
majek   zwykle sobie żartuję
02 lipca 2019 05:23
Dwa tygodnie temu rozbila się płyta ceramiczna. Kupiliśmy nową (indukcja jednak fajna!).
Musimy wymienić lodówkę, bo cieknie.
Trzy dni temu pierdzielnal piekarnik. Moja córka kręciła galka która nie była odblokowana i od tej pory działa tylko grill. Wczoraj mąż wrócił do domu godzinę po tym, jak wyjechał do pracy, bo turbo siadło u niego w vanie. Gdy wieczorem zobaczyłam pianę wychodzaca spod zmywarki to ....
Weź tu bądź człowieku optymistą. Zostanie mi szmata i ognisko w ogródku, strach iść do kibla.
maleństwo   I'll love you till the end of time...
02 lipca 2019 08:25
Gillisn, przytulam mocno. Nie wiedziałam, że rzuciłas sor, co teraz robisz?
Doskonale rozumiem, mam w domu analogiczny przykład, mój mąż tyle lat poświęcił pracy w sądzie, kocha to i jest w tym genialny. Ale ile można czekać aż cokolwiek się zmieni, aż pensje przestaną być glodowe, a teraz za dobrej zmiany to w ogóle takie cyrki się dzieją, że szkoda gadać. I mąż od lutego dodatkowo jeździ autobusem. Od września przechodzi na etat do MPK...

Czytam Was i czytam, nie jesteście jedyne, ostatnio masa osób mi opowiada o serii nieszczęść.
Gillian   four letter word
02 lipca 2019 09:27
Do września mam okres wypowiedzenia a potem będę się relaksować pobierając krew. No i git.
maleństwo   I'll love you till the end of time...
02 lipca 2019 10:41
Czyli zostajesz wampirem? 🙂
majek, entropia ostatnio szaleje, nie jesteś sama.
[quote author=maleństwo link=topic=44.msg2875838#msg2875838 date=1562052324]Doskonale rozumiem, mam w domu analogiczny przykład, mój mąż tyle lat poświęcił pracy w sądzie, kocha to i jest w tym genialny. Ale ile można czekać aż cokolwiek się zmieni, aż pensje przestaną być glodowe, a teraz za dobrej zmiany to w ogóle takie cyrki się dzieją, że szkoda gadać. I mąż od lutego dodatkowo jeździ autobusem. Od września przechodzi na etat do MPK... [/quote]

Wiem, ze nie zartujesz, ale mi sie cisnie: Zartujesz? 🤔
Gillian   four letter word
02 lipca 2019 18:53
maleństwo, tak 🙂 jestem w punkcie już od października 2018 a teraz idę na pełny etat. Kasa dużo mniejsza ale jaki spokój na głowie...
maleństwo   I'll love you till the end of time...
03 lipca 2019 05:47
Naboo, nie żartuję. W sadownictwie dzieje się tragicznie, jeśli są podwyżki, to śmieszne, atmosfera masakra, wyzysk na maksa, do tego poblokowane wszelkie możliwości rozwoju (mąż jest asystentem sędziego). Stracił serce do tego. A że zawsze gonfascynowala motoryzacja i duże pojazdy... Okazało się, że ma do tego talent, sprawia mu to radość, głowa spokojna, jak wychodzi z pracy, to wychodzi, a nie, że w każdej chwili mogą go np wezwać na całą noc, już dostał podwyżkę... Jednocześnie uczy się do egzaminu prawniczego, kto wie, może kiedyś coś się zmieni i wróci do zawodu. Na razie nie zmienia się nic, a na pewno nie na lepsze 🙁
mils   ig: milen.ju
10 lipca 2019 16:45
Ech... Wpadłam w taką odchłań niemocy i braku wiary, że aż strach. I jedyna wiara jaką mam, to że łzy mi się nie skończą. Jakby mi ktoś kiedyś powiedział, że wcale nie jestem tak silna psychicznie jak się mi i innym wydaje, to powiedziałabym „hold my beer...”, a teraz... Chciałabym być choć w 1/1000 tak silna jak mi się wtedy wydawało. Tak po prostu musiałam to z siebie wyrzucić, bo zaraz zacznę walić łbem w ścianę.
Poproszę o revoltowe kciuki w poniedziałek.. :kwiatek:  Mam operację.. Wszystko toczy się bardzo szybko, od niefajnej diagnozy w czerwcu  poprzez kolejną na początku lipca że jednak jest wszystko dobrze po wezwanie mnie na konsultację z moim lekarzem chwilę później aż po wczorajszy niespodziewany  telefon ze w poniedziałek na stawić się w szpitalu. Jestem jednym kłębkiem przerażenia...
sanna, trzymaj się!
sanna-trzymam. Mocno. Nawet jeśli masz na myśli nowotwór- to teraz nie jest koniec świata. Poważnie. Coraz lepsze metody leczenia itd itp. Naprawdę. Trzymam mocno!
sanna, trzymam mocno kciuki.
Dziękuję dziewczyny  :kwiatek: Z całego serca..
Tunrida, tak.. Na ten moment plan jest taki, że wycięcie powinno załatwić sprawę i nie będę musiała mieć chemo i radioterapii...
sanna kciuki są
Będzie dobrze.
Musi być!
borkowa.   silesian team
25 lipca 2019 20:41
sanna bądź dobrej myśli! trzymam kciuki i zobaczysz, że wszystko będzie dobrze :kwiatek: :kwiatek:
sanna, kciuki trzymam !!
ms_konik   Две вечности сошлись в один короткий день...
25 lipca 2019 21:48
sanna,
kciuki mocno zaciśnięte!
ElMadziarra   Mam zaświadczenie!
25 lipca 2019 21:57
Pierdolnęło mi wszystko i to z przytupem!

Wspólnik zarżnął mi dwie firmy.
Szukając pieniędzy tam gdzie ich nie ma, wspólnik zarżnął mi dwie firmy. Bo potrzebował ćwierć bańki. Bo wtopił kasę i chciał się szybko odkuć. Zamknął zakład i stwierdził, że dopóki mu kwitów na te ćwierć bańki nie podpiszemy, to nas nie wpuści ani pracowników. Policja prowadzi dochodzenie od ponad 1,5 miesiąca, sądy mają czas i procedury, a ja tylko czekam, kiedy komornik zapuka do drzwi, bo - nie ma produkcji, nie ma kasy. Zadziałałam, przynajmniej częściowo udało mi się przenieść produkcję (hurra, odkuję się, będę ciężko pracować, ale dam radę). Niestety, nie mam kim produkować, bo wszyscy pracownicy poszli na L4. Nowe miejsce jest be. Służbowa poczta, to obecnie tylko: monity, upomnienia, windykacja, egzekucje, zajęcia. Bo raty, bo wypłaty, bo za materiał, trza płacić. Nie mam nawet dostępu do całej dokumentacji firmy. A wszyscy coś ode mnie chcą, wszyscy dzwonią do mnie, wszyscy mają pretensje do mnie, jakbym to był tylko mój bajzel. Do tego już nie mam kasy na prawnika, a tu tyle spraw w toku i tyle jeszcze do ruszenia.
Dałam się wmanipulować w układ i wierzyłam w uczciwość człowieka, który okazał się hochsztaplerem, oszustem, itd. Tylko, że teraz ja zostaję z długami i gównem.

Znów muszę iść do szpitala.
Noga mnie boli, nie chce się goić, znów mam "wieczną gorączkę". Cały czas cieknie. Znów muszę iść do szpitala, żeby znów tą kość chirurg mógł obejrzeć "na żywo", obrobić i potem wlać we mnie hektolitry antybiotyku. A ja po każdym obrabianiu kości coraz gorzej chodzę, bo nie mam punktu podparcia w stopie. Do tego nie stać mnie w obecnej sytuacji na kurację Vacum, która jest w tej chwili bardzo wskazana i daje dużą szansę na poprawę. W szansę na wyleczenie już chyba nie wierzę.

Padł mój koń.
Portek nie żyje. Jeans Blue padł na kolkę na początku czerwca. Jeszcze w maju planowałam ściągnięcie go z Ausrtii, po sezonie pastwiskowym i jak tylko wyprostuję sprawy firmowe (a wyglądało, że wyprostuję i mam wielką szansę na rozwój). Mój koń padł, w tym samym czasie, co zadziały się zdarzenia rozpoczynające upadek firmy. Przez 3 tygodnie nikomu o tym nie mówiłam, przyjęłam fakt do wiadomości i .. tyle. Dopiero jak zostałam zapytana wprost "co tam u Portka?" powiedziałam rodzinie, że nie żyje i ... zaczęłam płakać. Zaczęłam tak płakać, że myślałam, że nigdy nie skończę.

Mam głęboką depresję.
Zwijam się w kłębek i marzę o tym, żeby zniknąć. Zastanawiam się jaki sposób na popełnienie samobójstwa byłby najlepszy. Potem dzieje się coś, że zaczynam działać, znów walczę ... ale rano jest zawsze atak trzęsawki i zwinięcie w kłębek. Nie mam ochoty nikogo widzieć i z nikim gadać. Chce tylko spać i najlepiej już nigdy się nie obudzić. W domu mam jak u patoli, bo nie mam siły zebrać się i posprzątać. Dziecko na wsi, małż zagranicą, a fretce pierdolnik nie przeszkadza.

Moje dziecko ma problemy emocjonalne.
Strasznie zmyśla. Opowiada takie bajki, że mózg staje. Do tego stopnia, że miałam wizytę wychowawczyni. Chciała sprawdzić, czy nie ma u nas przemocy i nie wiem czego jeszcze. Młody popisuje się przez te opowiadania, do tego szaleje i dziczy - żeby tylko zabłysnąć. Wiem, że on mnie teraz potrzebuje silnej, potrzebuje mojego wsparcia, mojej uwagi ... a ja sobie sama z sobą nie radzę.

Normalnie człowiekowi świat się wali na łeb, a gdy już myśli, że już wyczerpała się złośliwość losu, to znów dostaje w łeb kawałkiem swojego życia, gdy myśli, że dotknął dna i już teraz tylko się odbić, okazuje się, że nie ma od czego, bo to muł. Ja teraz czekam tylko, co jeszcze pierdolnie.


ElMadziarra, już nic więcej nie pierdolnie! Nie i już!
Od teraz będzie się wszystko naprawiać, prostować!
Właśnie od teraz!

Bardzo mocno Cię przytulam i zapewniam, że wierzę w Ciebie i wierzę w to, że karta się obróci na Twoją korzyść.
Trzymaj się!
ElMadziarra, trzymaj się, nie wiem co więcej można w takiej sytuacji odpisać na forum 🙁
Dziewierz, Borkowa, Cricetidae, Ms_konik, dziękuję, z Waszymi kciukami czuję się silniejsza przed tym wszystkim.  :kwiatek:

ElMadziarra, jeżu.. współczuję i przytulam! Wszystko się uspokoi i ułoży, zobaczysz, tylko teraz przetrwają ten trudny czas i zadbaj o siebie! Ogromnie mi przykro z powodu Portka..
smarcik   dni są piękne i niczyje, kiedy jesteś włóczykijem.
26 lipca 2019 07:41
Re-volto, co powiecie na zbiórkę na leczenie nogi elMadziarry? Skoro ta metoda może pomóc to koniecznie trzeba spróbować! Chociaż tyle możemy zrobić. Bo możemy, prawda?

elMadziarra możesz założyć zbiórkę na którymś z portali zrzutkowych? Chyba w sytuacji z komornikiem na głowie lepiej tak niż bezpośrednio na konto? Ja chętnie wpłacę i myślę, że nie tylko ja.
smarcik bardzo dobry pomysł

ElMadziarra uruchamiaj zrzutę, revolta nie da ci zginąć przecież, musimy sobie pomagać, nigdy nie wiadomo co komu i kiedy pierdolnie...

I trzymaj się  :przytul:

Nie możesz się poddać, jak trochę naprostujesz sytuację (a wierzę, że ci się uda), to i dziecię ogarniesz
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się