Gagus jak się nad tymi zbiórkami zastanawiam od jakiegoś czasu już, bo nijak nie mogę ich zakwalifikować. Póki co chyba nikit się nie czepiał ale nie z braku przepisów a dobrej woli (na wiele rzeczy przymyka się oczy). Kluczem jest zrozumienie słwoa publiczna. Bo zbiórka koleżeńska, wśród znajomych, jeszcze pisze, że w prywatnym lokalu, nie wymaga pozwolenia, ale czy internet i forma nie są miejscem publicznym?? Dlatego napisałam, że warto sprawdzić, bo można się wkopać.
edit: dodaję
Co to jest zbiórka publiczna?
Zbiórka publiczna to wszelkie publiczne zbieranie ofiar w gotówce lub naturze na pewien z góry określony cel, które wymaga pozwolenia właściwego urzędu.
Cel przeprowadzanej zbiórki musi być ściśle określony przez przeprowadzającego zbiórkę i musi być (łącznie):
•godny poparcia ze względu na interes publiczny, a więc przede wszystkim cel religijny, państwowy, oświatowy, zdrowotny, kulturalno-społeczny lub społeczno-opiekuńczy, np. remont zabytku kultury, budowa szpitala itp.;•zgodny z prawem (np. kodeks wykroczeń zabrania organizowania zbiórek na opłacenie grzywny osoby skazanej);•zgodny ze statutem stowarzyszenia lub organizacji, bądź z aktem organizacyjnym komitetu powołanego do przeprowadzenia zbiórki.Nie można przeprowadzać zbiórek publicznych w interesie osobistym. Nie można więc zorganizować zbiórki dla prywatnego zysku, np. na kupno samochodu dla siebie. Nie oznacza to natomiast, że nie jest dozwolone przeprowadzenie zbiórki datków na przeprowadzenie operacji lub zakup sprzętu rehabilitacyjnego dla konkretnej osoby, gdyż mieści się to w definicji celu zdrowotnego. Gdy sami potrzebujemy funduszy na rehabilitację, operację, pokrycie kosztów leczenia itp. – powinniśmy zwrócić się do instytucji, której celem statutowym jest pomoc ludziom w podobnej sytuacji lub poprosić przyjaciół o założenie komitetu (więcej o komitetach czytaj tutaj:
http://prawo.ngo.pl/x/448377).
Zbieranie pieniędzy przez fundację/stowarzyszenie/komitet może odbywać się np. poprzez:
•zbieranie datków do puszek kwestarskich lub skarbon stacjonarnych (muszą być ponumerowane i zabezpieczone);
•dobrowolne wpłaty na wskazane, wyodrębnione dla danej zbiórki konto;
•sprzedaż cegiełek (wzór cegiełki, czyli np. kuponu, biletu dołącza się do wniosku o pozwolenie);
•sprzedaż przedmiotów i usług;
•domokrążne zbieranie ofiar (a więc odwiedzanie domów, bądź mieszkań i proszenie o ofiary) ustawowo jest ograniczone do przypadków, gdy przeprowadzenie zbiórki w takiej formie jest społecznie uzasadnione na danym terenie i ze względu na charakter zbiórki (np. w przypadku klęski żywiołowej), ale w rzeczywstości ta forma jest używana dużo częściej.
MSWiA uznaje też za zbiórkę publiczną zbieranie środków z użyciem telefonu, Internetu i SMS-a, choć jest to interpretacja podważana przez niektóre organizacje.
Jeśli publicznie zbieramy pieniądze na z góry określony cel to musimy mieć na to pozwolenie. Pozwolenie na zbiórkę publiczną wydaje odpowiedni urząd zależnie od obszaru, na którym odbędzie się zbiórka. O pozwolenie zwracamy się do:
•wójta, burmistrza, prezydenta miasta – jeśli zbieramy na terenie gminy;
•starosty – w powiecie;
•marszałka województwa – gdy zbiórka obejmie województwo;
•Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji – dla zbiórek ogólnopolskich oraz gdy zebrane środki chcemy przeznaczyć na pomoc poza Polską.
Nie musimy mieć pozwolenia, gdy zbiórka dotyczy:
•zbiórki kościelnej – prowadzonej na terenach należących do Kościoła lub w trakcie uroczystości kościelnych;
•zbiórki prowadzanej w drodze loterii pieniężnych lub fantowych, jeśli nie są przeprowadzane w miejscach publicznych;
•zbiórki koleżeńskiej prowadzonej w lokalach prywatnych, w gronie znajomych;
•zbiórki prowadzonej w szkole (wśród młodzieży) – za zgodą władz szkolnych;
•zbiórki organizowane w instytucjach publicznych (wśród pracowników) – za zgodą przełożonych.
Tania
Met
Faza
trzynastka
Karla:)
ushia
_Gaga
ms_konik